Dağınıklığım had safhaya çıktığı için, yatay şekilde dağılmak yerine, dikey şekilde dağılmanın daha az rahatsız edici olacağını düşündüm. Çalışma odama iki tane raflı dolap aldım. Dolaplarım geldi, monte ettim. Yaptıklarımı, üzerinde çalışılmak üzere bekleyen - atık ve artık-malzemeleri, boyalarımı, cilalarımı dizdim. İçleri tıka basa, kumaş parçasıydı, danteldi, yapma çiçekti vs. dolu kutularımı da koydum. Ama, kağıt rulolarımı bir yerlere sığdıramadım. Daha önce, öyle sağda solda, yerde, köşede zavallı zavallı yatıyorlardı. Bunları dik bir şekilde koymam lazım, dedim. Yani uzunca, geniş ağızlı, kova benzeri bir şey bulsam yeter. Evde fazla kova olsa, ben onu paklarım, süslerim; eli yüzü düzgün hale gelir, kullanırım. Ama, yok işte.
Gel gör ki, bu soğukta ne dışarı çıkasım var, ne de para harcayasım. Evde, elimin altında olan birşeyleri kullanmalıydım. İyi de, ne? Gözlerimi bu kağıt rulolarına dikmiş öylesine bakıp, "naapsam da yapsam ben sizi", diye söylenirken, kafaya elektrik geldi, devreler kuruldu, ampulüm yandı.
Elimdekiler:
- Daha önce aldığım nevresim takımlarının paketlerinin içinden çıkan mukavvalar
- DC Fix
- DC Fix
- Bi gün işime yarar deyip, rengini beğendiğim için aldığım 1,5 TL'lik kumaş
- Makas
- Koli bandı
- Silikon tabancası
- Keçe
İlk iş mukavvaların koli bandı ile bir araya getirilmesi oldu. Sağlamca bantladım dört mukavvayı birbirine. Hem önden hem de arkadan bantlayarak birleştirdim.
- Keçe
İlk iş mukavvaların koli bandı ile bir araya getirilmesi oldu. Sağlamca bantladım dört mukavvayı birbirine. Hem önden hem de arkadan bantlayarak birleştirdim.
Koli bantlarının sağlamlığına güvenemedim. Hem de kutunun içi de şık olsun diye, kaptım DCFix'imi, bantla birleştirdiğim dört mukavvayı kapladım.
Artan kenarları içe kıvırıp bastıra bastıra yapıştırdım.
Sonra, kumaşımı bu geniş dikdörtgene göre, kenarlarından pay vererek ayarlayıp, kestim.
Silikonla, kumaş paylarını yapıştırdım.
Yine silikon yardımı ile, kumaşın mukavvadan uzun kısmını, üst üste getirip yapıştırdım. Kutuyu kapalı hale getirdim; yan yüzlerini oluşturdum.
Dikdörtgenler prizması iyi hoş oldu da, tabanı yok bunun?
Kutular içinde sırasını bekleyen keçelerden biri imdadıma yetişti. Ölçüleri yetince, fazlalıkları kestim; hem kutunun duruşunu sağlamlaştırmak hem de tabanı sağlam yerleştirmek için, bir silikon yardımı daha.. Köşelerde görülen kulaklar, köşelerde üst üste bindirme olsun da, sağlam olsun diye kenarlardan sonra yapıştırıldı.
Artık taban da var !
Aslında bu şekli ile de kullanılabilirdi. Yetmez tabi, kurdele dantel bişi eklemesem kullanamam ben bunu.
Ta taaaaam ! Kurdeleler de tamam. Kağıtlarım yeni yuvaya kavuştular.
Ne dışarı çıktım, ne de para harcadım. Bir sürü artık malzeme de kullanılıp, boşa gitmedi.
Aferin ben sana :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder